Over verlies en de functie van verdriet...

Al een paar weken stond het op mijn lijstje; de Summerschool van de Wereld Draait Door met Femke van der Laan via uitzending gemist terugkijken. 

Gisteren ben ik er voor gaan zitten en ik werd geraakt door de lessen die Femke meegaf. 

Lessen over verdriet en over de functie ervan; je verdriet delen met je omgeving kan veel waarde hebben. 

 

Verdriet, we kennen het allemaal in meer of mindere mate. 

Verdriet door verlies door bijvoorbeeld overlijden, een scheiding, het kwijtraken van een baan of welke vorm van verlies dan ook. Het hoort, net als geluk, bij het leven. 

 

Vanaf mijn 27e werd ik ook geconfronteerd met het verdriet door verlies. Verlies van dierbare naasten met daarin mijn grote persoonlijke verdriet door het ziek zijn en het overlijden van mijn ouders 3 jaar geleden. 

 

Dit grote verdriet bracht mij naast heel veel tranen ook hartzeer. Ik dacht dat het niet meer over zou gaan. 

Er waren ochtenden dat ik het liefst mijn bed niet uitkwam. 

En als ik dan toch was opgestaan, doordat onze meiden naar school moesten, trok ik met een zonnebril op de wereld in (in de hoop dat niemand tegen me begon te praten). Ik voelde me wel eens bezwaard als ik in het bijzijn van anderen mijn emoties toonde. Het innemen van ruimte om mijn verdriet, mijn emoties te uiten moest ik leren. Dat ging niet van de ene op de andere dag. Soms zei ik maar dat het best oké ging, terwijl dat niet zo was. 

 

We zijn vaak gewent om onze emoties van verdriet te onderdrukken, binnenboord te houden. De maatschappij is ook een beetje zo ingericht, het moet leuk zijn, je moet gelukkig zijn, het perfecte plaatje, etcetera.

Maar er is meer in het leven dan dat. Verdriet en verlies horen erbij, hoe je het ook went of keert. 

 

Ik denk dat er geen goed en geen fout is in het doorleven van verdriet, maar als ik voor mezelf spreek heeft het voor mij veel waarde gehad mijn verdriet te delen en het niet uit de weg te gaan. Dit om mijn droefheid over verlies een vorm te kunnen geven, om herinneringen te koesteren en om nog meer te beseffen wat waarde heeft in het leven. 

 

Herken je het, dat het delen van verdriet met je naasten kan opluchten, dat het ruimte kan brengen, de scherpte van de pijn kan afhalen? Verdriet delen kan daarnaast ook verbinden. 

 

Misschien vind je het moeilijk om het te delen, dat kan, je mag het op jouw manier doen. Maar weet dat je het niet allemaal alleen hoeft te doen...

 

Reactie schrijven

Commentaren: 3
  • #1

    Joke (donderdag, 11 juli 2019 06:28)

    Je bent dapper! Wat mooi en lief is jou verhaal. Lief naar verdriet ondanks dat het zo hard is.
    Trots op jou! Leafs Joke

  • #2

    Jildau (donderdag, 11 juli 2019 08:09)

    Wat ben je een mooi mens Bianca. Dikke tut

  • #3

    Meinie vrieswijk (donderdag, 11 juli 2019 08:58)

    Hoi bianca
    Ik denken nog vaak aan jullie
    En vind het mooi om dit te lezen
    Het is een groot verdriet wat jullie door staan
    Veel liefs